Om erachter te komen welke van de onderzochte materialen beter is, moet u hun belangrijkste kenmerken kennen. Zowel geëxpandeerd kleibeton als cellenbeton behoren tot hetzelfde type: cellenbeton; hun gemeenschappelijke eigenschap is een uniforme luchtverzadiging. Het poriënvolume in beide materialen kan oplopen tot 70%, waardoor het gewicht van de producten wordt verminderd en ook hun thermische isolatie- en geluidsisolerende eigenschappen worden verhoogd.
Om de vraag te beantwoorden of cellenbeton of geëxpandeerd kleibeton beter is, zullen we de belangrijkste kenmerken van de beschouwde materialen presenteren en beginnen met geëxpandeerd kleibeton.
Geëxpandeerd kleibeton
Deze producten worden gemaakt van gebakken geschuimde klei (geëxpandeerde klei) met toevoeging van cement, gezeefd zand en water. Door het mengen en uitharden van de grondstoffen gedurende 28 dagen wordt geëxpandeerd kleibeton verkregen. Inwoners van Europa noemen dit materiaal een bioblok vanwege de afwezigheid van niet-natuurlijke materialen in de grondstof.
De voordelen van geëxpandeerd kleibeton kunnen worden overwogen: indicatoren met hoge sterkte, lage thermische geleidbaarheid, betaalbaarheid. Muren van geëxpandeerd kleibeton of blokken worden gekenmerkt door een goede weerstand tegen negatieve temperaturen en uitstekende geluidsisolerende eigenschappen. Blokken gemaakt van dit materiaal zijn licht van gewicht, hun oppervlak is niet gevoelig voor vocht en is niet bang voor blootstelling aan hoge temperaturen. Gebouwen gemaakt van geëxpandeerd kleibeton worden niet aangetast door schimmels, zijn zeer milieuvriendelijk en goedkoop.
Onder de nadelen van geëxpandeerd kleibeton moet aandacht worden besteed aan de mogelijkheid van vernietiging van de constructie onder invloed van aanzienlijke krachten, de noodzaak van wandafwerking en de complexe verwerking van blokken.
Cellenbeton
Het volgende materiaal – cellenbeton – wordt verkregen als resultaat van natuurlijke of autoclaafharding van een mortelmengsel, dat omvat: water, gezeefd zand en aluminiumpoeder, evenals cement-kalkbindmiddel. Alle genoemde componenten moeten grondig worden gemengd totdat een homogene massa ontstaat, waarna de oplossing in een stoomkamer wordt geplaatst, waar het materiaal uithardt onder invloed van hoge temperaturen en druk. Tijdens chemische reacties verschijnen er veel poriën in de structuur van producten. Vervolgens wordt het cellenbeton uit de mal gehaald en in blokken met de vereiste totaalafmetingen gesneden.
De voordelen van cellenbeton zijn het lichte gewicht, de zeer nauwkeurige afmetingen van individuele blokken, het gemak van het leggen en de mogelijkheid om blokken te bevestigen met behulp van een lijmmengsel. Stoom dringt goed door muren van cellenbeton, ze hebben uitstekende thermische isolatie-eigenschappen en vereisen geen egalisatie van de basis. Cellenbetonblokken kunnen in stukken worden gesneden met behulp van een eenvoudig constructiegereedschap, bijvoorbeeld een handzaag of een slijpmachine met een diamantschijf. De nadelen van dergelijke producten kunnen worden overwogen: relatieve kwetsbaarheid, hoge waterabsorptie, lage vorstbestendigheid, lage sterkte en de mogelijkheid dat er tijdens het krimpen scheuren op het oppervlak van de wanden verschijnen.
Conclusie
Het is onmogelijk om ondubbelzinnig te zeggen welk materiaal beter is. Beide bouwmaterialen zijn, wanneer ze worden geproduceerd in overeenstemming met technische normen, milieuvriendelijk en onschadelijk voor de mens. Elk van hen is beter geschikt voor zijn doeleinden. Cellenbeton is dus warmer dan geëxpandeerd kleibeton, maar is qua sterkte inferieur aan laatstgenoemde.
Voor het bouwen van een huis met meerdere verdiepingen is het beter om geen cellenbetonblokken te gebruiken; hiervoor is het beter geschikt. Voor een laagbouw is het beter om cellenbeton te kiezen – het is warmer, het gebouw wordt sneller opgetrokken (aangezien de grootte meestal groter is) en heeft een representatiever uiterlijk (hoewel dit geen rol speelt bij de afwerking) .
