In tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, is een dak niet alleen de dakbedekking zelf, het is een complexe structuur, die gebaseerd is op een spantensysteem dat de belastingen opvangt en verdeelt, en meerdere lagen van verschillende materialen waaruit de dakbedekking (euroleisteen, dakpannen) , enz.) – bovenaan. Binnen het dak kunnen woonruimtes worden ingericht – zolders en zolders, die ten eerste de woonruimte van het huis vergroten, en ten tweede een ongewoon doel kunnen hebben – er worden bijvoorbeeld vaak creatieve workshops opgezet in de ‘onder het dak’ ” kamers. De levensduur van de gehele constructie, de betrouwbaarheid ervan en het handhaven van de temperatuurbalans in het huis zijn afhankelijk van de kwaliteit van de installatie van de dakbedekking. Hoogwaardige dakbedekking, isolatiematerialen en isolatiematerialen zijn niet alleen de sleutel tot gestabiliseerd warmteverlies en bescherming tegen onaangename weersverrassingen; De uitvoering van het architecturale project en het uiterlijk van het gebouw zijn ervan afhankelijk.
Thermische isolatie
Om de ruimte tussen de spanten (en de woning als geheel) te isoleren, worden verschillende isolatiemogelijkheden aangeboden. De keuze voor een of ander materiaal wordt bepaald door de specifieke bedrijfsomstandigheden van de constructie, evenals het ontwerp van de zolder of zolder. De belangrijkste gebruikte materialen zijn: basaltvezels; glasvezel; polystyreenschuim of polystyreenschuim.
De beste oplossing voor het isoleren van de daken van woongebouwen is natuurlijk basaltvezel. Dit is een absoluut milieuvriendelijk en dus veilig materiaal dat niet krimpt, bestand is tegen temperatuurschommelingen, vuur en praktisch geen vocht opneemt. Zijn analoog, glasvezel, is qua eigenschappen grotendeels inferieur.
Glasvezelisolatie geeft ten eerste een aanzienlijke krimp – tot 25%, ten tweede absorbeert het vocht en, het grootste nadeel, het brandt goed. De kosten van een dergelijke isolatie zijn aanzienlijk lager in vergelijking met die van basaltvezelisolatie, maar lage kosten kunnen in dit geval niet als een voordeel worden beschouwd. Zoals we allemaal weten, betaalt de gierigaard twee keer: op een dag zal de isolatie vervangen moeten worden.
Het derde type isolatie – polystyreenschuim – heeft redelijk hoge efficiëntie-indicatoren en is betaalbaar, maar ze zijn niet handig voor installatie en bij verbranding stoten ze giftige rook uit en kunnen ze ook voedsel worden voor muizen en ratten. Daarom worden ze niet (of zeer zelden) gebruikt bij de bouw van woongebouwen.
Damp- en waterdichting onder het dak
Om de isolatie te beschermen tegen ongunstige interne factoren, zoals condensatie van vocht en damp onder het dak, worden speciale dampremmende en waterdichtende lagen onder de thermische isolatiedaklaag gelegd. In de regel zijn dit verschillende foliematerialen en versterkte polyethyleenfilms. De belangrijkste voorwaarde voor de hydro- en dampremmende laag van het dak is de dichtheid, dus het is belangrijk om de nodige aandacht te besteden aan het lijmen van de verbindingen. Over de isolatielaag worden diffuse membranen of waterdichtingsfilms gelegd – naar keuze.
Membranen zijn duurder dan films, maar hun technische kenmerken rechtvaardigen de investering: ten eerste wordt het membraan op de isolatie zelf gelegd, waardoor het leggen van extra isolatielagen wordt vermeden, wat al tijd bespaart, en ten tweede laat het de mogelijkheid over voor de noodzakelijke ventilatie, maar dit maakt het winddicht en zorgt ervoor dat je warm blijft.