Cellenbeton wordt als een vrij licht materiaal beschouwd in vergelijking met gewone keramische stenen, dus het vereist een minder massieve fundering. De keuze van de fundering zal afhangen van de diepte van de bevriezing van de grond, het niveau van het oppervlaktewater en de samenstelling van de grond. Op
In de praktijk worden onder muren van cellenbeton verschillende soorten funderingen gebruikt: diepe strokenfundering (als er een kelder aanwezig is), ondiepe monolithische strokenfundering, paalfundering, monolithische plaat (gebruikt bij een hoge grondwaterstand, evenals de aanwezigheid van deinende grond op de site) en kolomvormige fundering.
Laten we eens kijken naar het tape-type basis, omdat dit als een van de meest voorkomende wordt beschouwd. Als er sprake is van droge grond en een aanzienlijke diepte van het grondwater, kan een ondiepe strookfundering worden geïnstalleerd onder een huis van cellenbeton; de breedte hangt af van de dikte van de muur. Als een standaard gasblok van standaardformaat 60x30x20 centimeter plat wordt gelegd (de muur is 30 centimeter, de basis moet een breedte hebben van ongeveer 40 centimeter, en wanneer het blok op de rand wordt geplaatst – 30 centimeter). In het geval dat het de bedoeling is om het huis te bedekken met gevelstenen, moet u, om de grootte van de fundering te bepalen, 12 centimeter toevoegen aan de breedte van het keramische product en 3-5 centimeter aan de luchtspleet aan de dikte van de beluchte blokmuur.
Bij gebruik van een ondiepe strookfundering mag de diepte van de sleuf niet groter zijn dan 60 centimeter. Langs de omtrek van de dragende muren wordt een greppel gegraven, waarna op de bodem een laag zand van 15-20 centimeter dik wordt gelegd. Na het verdichten van de opvullaag wordt de waterdichting aangebracht en begint de constructie van de bekisting.
De bekisting voor een stripfundering moet worden gemonteerd uit multiplex of houten planken en het bovenste deel van de basis van het gebouw moet ongeveer 30 centimeter boven het maaiveld uitsteken. Opgemerkt moet worden dat de controle van de breedte van de fundering moet worden uitgevoerd aan de buitenzijden van de bekisting. Om het aanbrengen van een dikke mortellaag op de eerste rij gasblokken te voorkomen, wordt het bovenste deel van de bekisting strikt waterpas gezet en vastgezet met houten wiggen en afstandhouders.
In de laatste fase van het werk wordt een metalen gelast frame gemaakt en vervolgens wordt de greppel gevuld met betonmengsel, waardoor het voortdurend wordt verdicht. Hiervoor kunt u een elektrische vibrator of een houten stokje gebruiken.
